แทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจ, อ๊อฟ ปองศักดิ์ รัตนพงษ์

..ดนตรี.......

.ไม่ใช่นิยาย ไม่ใช่ละคร

ที่ฉันมองเห็นอยู่นี้

ที่แท้มันคือความจริง

คือคนสองคน ที่บอกรักกัน

และคนในนั้น

หนึ่งคนคือคนที่ฉัน

รักหมดหัวใจ

.สิ่งที่เธอแสดง ทุกๆถ้อยคำ

เหมือนเธอนั้นพูดกับฉัน

แต่ผู้ชายคนนั้น มันไม่ใช่ฉัน

>ฉัน เหมือน

คนไม่มีกำลังและหมดแรง

จะยืนจะลุกจะเดินไป

ฉันเหมือนคนกำลังจะตาย

ที่ขาดอากาศจะหายใจ

ฉัน เหมือน

คนที่โดนเธอแทงข้างหลัง

แล้วมันทะลุถึงหัวใจ

เธอจะให้ฉัน

มีชีวิตต่อไปอย่างไร

ไม่มี อีกแล้ว

กับเธอไม่มีเหลือสักอย่าง

อยากตาย

..ดนตรี.......

.บทบาทของเธอ สิ่งที่เขาทำ

ทุกตอนมันเหมือนตอกย้ำ

ให้ฉันต้องเสียน้ำตา

ภาพที่คุ้นเคย ที่ที่คุ้นตา

น้ำเสียงที่เธอ

พูดจาท่าทีเหล่านั้น

ฉันไม่เคยลืม